Wszystko Jedno (2024 Remaster) Lyrics Ganlyrics

Wszystko Jedno (2024 Remaster) Lyrics by Taco Hemingway is a latest Polish song in the voice of Taco Hemingway. Its music too is composed by singer while brand new Wszystko Jedno (2024 Remaster) song lyrics are also written by Taco Hemingway. This is a popular song among the people of United States of America. It is a vivid, gritty snapshot of a night out in Warsaw, blending party chaos with emotional undertones. The song follows a cast of characters navigating club life, fleeting connections, and personal turmoil. Amid alcohol-fueled escapades, clashing desires, and raw vulnerability, the narrative captures fleeting highs and crushing lows. Themes of disillusionment, yearning, and hedonism are central, as the singer reflects on heartbreak and societal shallowness, set to a backdrop of pulsating beats and lyrical wit. It’s a raw exploration of modern relationships and urban nightlife.

[Intro]
Libacje tam takie wyprawiają, dziwki byle jakie sprowadzają, wódką chyba nawet handlują, bo jak się popiją to łomot, krzyki, wrzaski. Nie wiadomo co się tam dzieje, firany się u mnie bujają, żyrandol się trzęsie, a uwagi to nie daj Boże zwrócić – takie tam towarzystwo

[Zwrotka 1]
Wybrały się do klubu z koleżankami z UW
Wzięły po parę buchów I oczekują cudów
Oczekiwały cudów, nie spodziewały się brudu
Chciały przebojów, ale słyszą tylko łubu-dubu
Niechaj nam żyje prezes, to znaczy DJ klubu
Coś tam miksuje sobie I odczuwa wiele trudu
A nasze koleżanki, piękne jak lalki Barbie
Pod koniec tańców wyglądają jak laleczki voodoo

Jeden Pan się wozi, jakby miał z osiem fiutów
Ray-bany w klubie? Myśli chyba, że jest Bono z U2
Ten biały kruk… Szybko przypadłaś mu do gustu
Czerwona szminka, czarna szpilka, czerwień wina w mózgu
I chęć na biel, On jest fanem White Stripesów
Więc zaprasza do siebie, tu mało miejsca do tańców
Czy iść się z panem bratać z dala od tego tłumu?
Pora na antrakt, chyba trzeba się zapytać chóru

[Refren 1]
Wszystko jedno, wszystko jedno
Bierz go, jedz go, kiedy leży jak drewno
Niechaj wejdzie wewnątrz, wpuść go wewnątrz
Prosto w krew, serce I sedno, wszystko jedno, wszystko jedno
Każdy król kiedyś upuści swoje berło
Wszystko jedno, wszystko jedno
Mury wokół Twego serca legną
Ja… umrę dziś, a Ty ze mną

[Zwrotka 2]
Leci za Księciem, raz, dwa, już czeka na nich taksa
Napięcie ciągle wzrasta, wsiada więc ta niewiasta
Panience chce się klaskać, mieszkanie w centrum miasta?
Dałaby się pochlastać, żeby tu spać
Najpierw – narkotyki, potem – czar muzyki

Butlę porto chwycił I jedną czwartą wypił
Teraz jego nozdrza dyszą jak dwa czarne byki
Najpierw były czułe słowa, potem koszmarne krzyki
Czar się ziścił, uh-huh, czar się ziścił
Ona jak sarna piszczy, a on tę sarnę zniszczy
Sarny umysł się iskrzy, telefon krzyczy I piszczy
A nasz bohater głośno krzyknął, a teraz milczy
Skóra owcza, apetyt wilczy
Rano zrzuci to na butle wina, a pił trzy
Ona wychodzi, on dostrzega jakąś butlę rumu
Czy pić coś jeszcze? Chyba musi iść zapytać chóru

[Refren 2]
Wszystko jedno, wszystko jedno
Bierz to, chlej wciąż, potem legniesz jak drewno
Otwórz tylko usta I zawartość wlewaj wewnątrz
Prosto w krew, serce I sedno, wszystko jedno
Każdy król kiedyś upuści swoje berło
Wszystko jedno, wszystko jedno
Mury wokół Twego serca legną
Ja… umrę dziś, a Ty ze mną

[Zwrotka 3]
Piękny warszawski piątek, pełen przekąsek, zakąsek
I ludzi, którzy gubią wątek
Leje się alkohol, a w lokalu dzisiaj komplet
Nasza bohaterka wodzi za kimś wzrokiem
Szuka Księcia
Gwoli rymu damy mu na imię Piotrek
Pisała siedem dni, teraz się boi, że ten Piotr pękł
A dla niej On to filet mignon
W tym kraju, w którym każdy chłopiec jest jak mielony kotlet
Dla niej On to mniej więcej Jude Law
W kraju, w którym każdy chłopiec to jest jełop I oblech
Teraz widzi gdzieś go w tle, więc łapie oddech
On chyba też ją zauważył, lecz zachował się podle
Zabrakło papierosów, doszła do wniosku
Żeby zagadać dżentelmenów niemówiących po polsku
Wraca wtem do środka, widzi, że jakaś trzpiotka
Zagaduje jej Piotrka, kurwa mać
Z tylu osób zagaduje jej chłopca? Jebany rekord!
Buzia jak Brodka I do dwunastego żebra dekolt
Nosi rury I szpilki, On kupuje jej drinki
I wertuje klucze w płaszczu, robiąc głośny klekot
Usta tamte uchylone, a jej wzrok prosi
O jego wnętrzności, bierze oddech I się pierś wznosi
Widzi to Piotrek I zamawia Taxi Grosik
Myśląc jeszcze jakim trunkiem koleżankę ugości

[Refren 2]
Wszystko jedno, wszystko jedno
Bierz to, chlej wciąż, potem legniesz jak drewno
Otwórz tylko usta I zawartość wlewaj wewnątrz
Prosto w krew, serce I sedno, wszystko jedno
Każdy król kiedyś upuścił swoje berło
Wszystko jedno, wszystko jedno
Mury wokół Twego serca legną
Ja… umrę dziś, a Ty ze mną

[Zwrotka 4]
Naszej bohaterce chce się płakać
I jeść Maca, jest blisko Skarpy, pójdzie skakać
Przecież też ma ładne ciało, śliczny brzuch I cycki
Ale rzeczywiście tamta ma te długie łydki
Naszej bohaterce się łamało serce nieraz
Ale to, co widzi teraz, ją zabija niemal
Oto przechodzą obok niej, panie, panowie, co za scena!
Piotrek kiwnął głową I powiedział: „O, siema!”
„Kurwa mać. O, siema? Panie Bohema?
Prezerwatywy?, O, nie mam!
Panie szybki orgazm, uważaj, bo strzelam
Panie puszczam Jacka White’a, gdy dziewczynę rozbieram?”
Nagle cichnie muzyka, Piotrek ślinę przełyka
Bo w jego głowie wielce szybka matematyka
Uśmiechając się pięknie, łapie tamtą za rękę
Kilka kroków w przód I wsiadają do Grosika

Wszystko Jedno (2024 Remaster) Lyrics Meaning

[Intro]
The intro paints a chaotic scene, describing a rowdy and disorderly environment filled with questionable company, loud noises, and disturbances. It sets the stage for the song’s raw exploration of nightlife, where the chaos spills over into neighboring spaces, symbolizing the recklessness and lack of boundaries in this world. The imagery evokes an unsettling yet intriguing atmosphere.

[Zwrotka 1]
The first verse dives into a night at the club, focusing on a group of young women expecting a glamorous experience but finding a gritty reality instead. The DJ struggles to keep the energy alive, mixing tracks while the girls, initially vibrant and doll-like, begin to look disheveled by the end of the night. Amidst the chaos, a self-absorbed man, sporting shades indoors and full of bravado, sets his sights on one of the women. The narrative reveals the tension between fleeting charm and underlying superficiality. The mention of White Stripes hints at his desire for purity amidst the decadence. As he invites her to his place, she hesitates, caught between her intrigue and discomfort with the crowd’s madness.

[Refren 1]
The refrain reflects a nihilistic acceptance of the night’s events, urging surrender to the chaos. The imagery of kings dropping their scepters symbolizes vulnerability and the inevitability of loss or defeat. The lines convey the idea of letting go, with emotional walls crumbling as the night unfolds in a mix of passion and recklessness.

[Zwrotka 2]
This verse follows the woman as she leaves with a man she’s intrigued by. The anticipation builds as they head to his apartment, but things quickly unravel. After indulging in substances and wine, his darker, predatory side emerges, transforming the enchanting moment into a nightmare. The contrast between tender words and terrifying behavior highlights the disillusionment of seeking connection in a hedonistic world. The “sarna” (doe) metaphor depicts her vulnerability, and his destructive actions emphasize the harsh realities behind the glamor of nightlife. Morning brings regret, and he tries to rationalize his behavior, while she walks away shaken, leaving him to consider whether to continue his self-destructive cycle.

[Refren 2]
Revisiting the refrain, it reiterates the themes of indulgence and resignation. The metaphor of drinking until one collapses reflects the broader theme of excess, where emotions and consequences are drowned in the pursuit of temporary highs. The crumbling walls around the heart signify emotional surrender amidst the chaos.

[Zwrotka 3]
This verse shifts back to the club, describing a typical Friday night filled with indulgence, crowds, and fleeting connections. The singer, a young woman, is searching for her “prince,” but her idealized image of him clashes with the harsh reality of superficiality in modern relationships. She spots “Piotrek,” her romantic interest, but hesitates to approach him. Instead, she interacts with strangers to distract herself. When she finally sees him again, he’s with another woman, which feels like a betrayal. The depiction of the other woman’s appearance heightens her feelings of inadequacy. Piotrek’s indifference, shown through casual gestures like saying “hi” and buying drinks for someone else, deepens her heartbreak. The scene captures the disillusionment of unrequited feelings and the pain of watching someone move on in front of you.

[Refren 2]
The refrain echoes the earlier sentiments, reinforcing the inevitability of emotional collapse and the futility of resistance. It conveys a sense of shared downfall and the cyclical nature of reckless nights.

[Zwrotka 4]
The final verse highlights the singer’s despair after seeing Piotrek with another woman. She grapples with feelings of inadequacy despite her own beauty, comparing herself unfavorably to the other woman. The scene of Piotrek casually acknowledging her while moving on with someone else is devastating for her. His indifference and shallow behavior, paired with his apparent ease in letting go, leave her feeling crushed. The mention of him calculating his next move reflects the cold, transactional nature of his actions. The verse ends with Piotrek leaving with the other woman, symbolizing her ultimate loss and his detachment, leaving her to process the pain of rejection in an unforgiving world.